verslijten aan de tijd – daar en hier
het sterven waart rond langs lange kuststroken
en op postzegelgrote plekken, grauw zand waait
over vlakten en de huizen zonder ramen in
de zee spoelt het bederf aan tussen de wieren
heengaan; vloeibaar aanspoelen als eb en vloed
het geluid van de zeis op het kerkhof, herfstkleur
schreeuwt naar de antracietgrijze hardstenen
waar jaren in wegslijten van grootvaders, oma’s
kleinkinderen zoeken achter de zerken en verleggen
witgele schelpen in het zand – de jaren wentelen
en wentelen, het leven explodeert in de zomerwarmte
zij haasten zich langzaam een volgende generatie in
21-10-2023
