als as
haar urn stond op de schoorsteen
al zeven jaar
toen zijn urn kwam
namen we het afwasteiltje
en lieten beider as erin glijden
er was voor ons zien
geen verschil tussen haar en
zijn as – as tot as
stof tot stof
mogelijk was haar as al meer stof
we husselden de as door elkaar
twee assen werden één as
het paste in één urn
een dag later
we gingen naar de heide
op een grafheuveltop keken we uit
en naar elkaar
we strooiden de as
lieten de wind het werk doen
de hei is al bijna uitgebloeid