Vandaag gedichten lezen bij het FLUZI-evenement in Middelharnis samen met de dichters van De Reizende Dichters: Frouke, Catherine, Ria, Anne, Casper en vrijwilligster Cora.
Het belooft een mooie dag te worden bij het Jeugdhonk van de Grote Kerk.
Aan het eind van de dag zal ik hier nog foto's plaatsen en de gedichten die ik heb gelezen.
§
Het was een mooi gebeuren. Er kwamen veel mensen langs waarvan een flink aantal het wel bijzonder vond om persoonlijk een gedicht voorgelezen te krijgen. Daaruit ontstonden natuurlijk gesprekken die ook interessant waren.
meer foto's op de website van De Reizende Dichters
De gedichten waaruit mensen een keuze konden maken:
de delta
Ik ging naar de delta om te luisteren
naar de vogels op de slikken
de golven van de zee, de wind in mijn oren
de verhalen in een eigen taal
Ik ging naar de delta om te kijken
naar de dijken en de duinen
de boeren op het land, de vissers op zee en
naar het vuurtorenlicht, draaiend in de nacht
Ik ging naar de delta om de storm te voelen
het zout van de zee te proeven
en de geuren van het land op te snuiven
pee en juun, herfst en hooi
Ik ging naar de delta om te werken
en liep daar vele jaren heen en weer
met lusten en lasten in mijn handen
met een pratend hoofd en mijn omvattend hart
Ik ging naar de delta om te redden
te troosten, op te ruimen, weg te schrobben
bezig te zijn met Fluzi en fusies
te herdenken jaar in jaar uit
Ik ging naar de delta om te rusten
het werken was opeens voor mij gedaan
nu rest mij slechts het luisteren en kijken
Psalmen fluisteren en wijken, uit de delta
na schooltijd
zijn jas schuurt langs haar en heg
zij weten steg in dit buurtlabyrint
het smalle steegje langs de schuren
hun gedachten vol verwachtingen
zij kauwt steeds sneller op haar kauwgom
zijn mobiel gaat – gepiel op de hare
het blaffen van een hond leidt niet af
ze wijken uit voor een kleuter op een fietsje
deze wijk is kinderrijk – ook veel honden
duimen vliegen over de toetsen – ik kom
ik moet gaan – verbinding verlegd
isolement
hij voelde zich gevangen
tussen verleden en vooroordeel
over vandaag en morgen
zorgen namen toe over
het uitwissen van zekerheden
het witwassen van waarheid
wanneer zou de neerwaartse
spiraal doodlopen, oplossen
moeras en fles trokken hevig
hij verschool zich onder zijn bed
daar keek hij naar de berusting
van pissebedden en spinnen
zag zijn eigen ongeduld …
hier leek de tijd stil te staan
verdwazing viel van hem af
verbinding
de gepoetste overschoenen van de vaderen
staan hier als bronzen oeverschoenen
aan de kade, die wij behoedzaam naderen
tijd om ons inzicht schoon te boenen
de boeren van de akkers en het moederland
hun kinderen, de rakkers, zij praatten niet
ze zijn zo opgevoed met ruwe harde hand
kennen bemoeizuchtige vaders niet
eenzaam in de grauwe grote gezinnen
met het lot van zout zweet in aangezichten
viel er weinig, weinig eer te winnen
al helemaal niet in … gedichten
wij staan te turen naar twee kanten
zien glanzend licht op modder en op water
en voelen ons zowel voorouderverwanten
als verbonden met de generaties later
