mistig steegje
het leek nergens naar
wel was ergens een begin
de nacht voor volle maan
een maandagnacht zwart
bewolkt zwartgallige brakers
in natte duistere steegjes
handtastelijk in tassen
tussen jassen betasten ze
hun dronken lijven
blijven voelbaar in gesprek
over gebrek aan alles
maar dan
het lijkt nergens naar
ergens moet toch zin zijn
of gegeven worden aan
een handeling een daad
het lijkt wel slachtvee
verdoofd door drank
sleept de meute zich voort
en dan
zal het nog
ergens naar gaan lijken
ja het zal nog moeten blijken
of deze stoet van levende lijken
wakker wordt bij volle maan
