zijn in je eigen huis
met angst voor de muren
het gescheurde behang
doden die er aan krabben
je zal maar vluchteling
met twijfel in je tuin zijn
over giftige planten en pfas
de smog en stank in de lucht
het roet hoesten in elleboog
je zal maar vluchteling
in gezelschap van complotdenkers
met wanen in ogen en op de tong
over de vaart die het niet zal lopen
aan de leiband van het grote geld
je zal maar vluchteling
in paniek over overstromingen
die zelfs de branden niet blussen
de verschroeide aarde niet afkoelen
en oogsten laten mislukken
je zal maar vluchteling
zijn in je eigen hongerige lijf
de apocalyps in je hersens
medespelers hebben je verlaten
alleen ben je – geofferd
het doek valt
het is stil in de zaal
het publiek aarzelt
was de spiegel te krachtig
past hier nog applaus
27-6-2024